Δημοσίευσε πάνω από 80 μυθιστορήματα σε εφημερίδες και αυτοτελείς εκδόσεις...πληθώρα διηγημάτων και κριτικών μελετών , έγραψε ουκ ολίγα θεατρικά έργα -- σε καιρούς δύσκολους --και ζούσε αποκλειστικά από τη δουλειά του....
Μια δημιουργική εφυία που ήξερε να ψυχαγωγεί τον αναγνώστη και να αναπαριστά με ζηλευτή άνεση σκηνές από την αστική ζωή ...
Πολλοί κριτικοί τον κατηγόρησαν ότι κάνει εύκολα παραχωρήσεις στα έργα του ,-- δημοσίευε τότε μυθιστορήματα σε συνέχειες --ικανοποιώντας τα γούστα των αναγνωστών του και χρησιμοποιεί ερωτικές προκλητικές σκηνές για να εντυπωσιάζει.....
Κανένας όμως δεν αμφισβήτησε την μυθοπλαστική του ικανότητα !!
Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών λέει ,το 1947 ,λίγο πριν το θάνατό του:
''Έγραψα πολλά και διάφορα από τα δεκαπέντε μου χρόνια ως σήμερα ,που κλείνω τα ογδόντα. Με είπαν πατέρα του Νεοελληνικού Μυθιστορήματος και δημιουργό του Νεοελληνικού Θεάτρου. Αλλά για τίποτα δεν καυχιέμαι περισσότερο ,παρά για την εργασία μου στην ''Διάπλαση των Παίδων'' ''.
Η ''Διάπλαση των Παίδων'' ήταν ένα περιοδικό που ο εκδότης του αναθέτει την αρχισυνταξία στον Γ. Ξενόπουλο ,το 1896 και αφορά τα παιδιά!
Αυτή είναι η αφορμή για τον Ξενόπουλο ,που για 5 δεκαετίες ,προσπάθησε να δημιουργήσει μια λογοτεχνική γλώσσα για τα παιδιά, που θα άγγιζε τις καρδιές τους ώστε να μαθαίνουν διασκεδάζοντας.
Μερόνυχτα δούλευε για να παραδίδει εκλαϊκευτικές μελέτες ,παραμύθια, σχόλια ,διηγήματα που θα τραβούσαν το ενδιαφέρον των παιδιών.
Παράλληλα κρατά και τη στήλη αλληλογραφίας του περιοδικού ,που απαντούσε ο ίδιος στους μικρούς του αναγνώστες , καθοδηγώντας τους και βεβαίως γοητεύοντάς τους.!
Η έμφυτη παιδαγωγική ικανότητα του λογοτέχνη δεν θα αργήσει να φανεί.......Με ιστοριούλες, πρωτότυπους διαγωνισμούς, γρίφους και αινίγματα, ''μικρά μυστικά'' --όλα δικές του ιδέες--δημιούργησε ένα μαγικό κόσμο για τον ανήλικο αναγνώστη.
Στο περιοδικό επίσης παρουσίασε τις ''αθηναϊκές επιστολές'' που τις έγραφε ο ίδιος, και ήταν χρονογραφήματα παιδικά. Πασίγνωστη έχει μείνει έως σήμερα η φράση με την οποία τελείωνε ...''Σας ασπάζομαι .Φαίδων''.
Ο ίδιος είπε για το έργο του στο περιοδικό, που αφορούσε τα παιδιά ........''Προσπάθησα να τους διαλύω τις πλάνες και τις προλήψεις, να τους εμπνέω ευγενικά αισθήματα, να τους εμφυτεύω ορθές ιδέες και να τα πλουτίζω ακόμη και με γνώσεις. Έπαιρνα ένα επίκαιρο θέμα, συνήθως, ή έπαιρνα αφορμή από διάφορα γεγονότα ή από ερωτήσεις που έκαναν τα ίδια τα παιδιά στο ''Διάπλαση'' για διάφορα ζητήματα και τα πραγματευόμουν με τρόπο να βγαίνει ένα ηθικό δίδαγμα για τα παιδιά.''
Αυτή ακριβώς η ενασχόλησή του και η προσπάθεια διαμόρφωσης της προσωπικότητας των ανήλικων αναγνωστών του,δείχνει την μεγάλη προσφορά του στα παιδιά σε μια εποχή που η εκπαίδευση χαρακτηριζόταν από δογματισμό και ψυχρότητα για τους μαθητές.
Παράλληλα συνέχιζε να γράφει μυθιστορήματα και μαζί με τον Παλαμά, Σικελιανό και Καζαντζάκη ίδρυσαν την Εταιρεία Λογοτεχνών , ενώ το 1931 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών...
Στις 24 Ιανουαρίου του 1951 θα φύγει από τη ζωή ....Στον απολογισμό της ζωής του που έκανε 4 χρόνια νωρίτερα, θα γράψει στο ''Η ζωή μου σαν παραμύθι'' .... ότι κατάφερε να κάνει ότι ονειρεύτηκε....να γίνει δηλ συγγραφέας -παιδαγωγός, που θα πλάσει μια γλώσσα απλή, λογοτεχνική, για να είναι από όλους κατανοητή ακόμα και από τα παιδιά.
Όπως και έγινε.............
http://o-kipos.pblogs.gr/2010/09/grhgorios-xenopoylos-o-anthrwpos-orhhstra-poy-agapoyse-ta-paidia.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου